Het vervolg
Alweer even geleden had ik het reeds aangekondigd: het vervolg op Bikken & Buizen. Een nieuw kookblog, zonder complicerende factoren als ‘dieet’ en ‘ouderenzorg’.
Tijdens mijn mijmeringen over thema en toegevoegde waarde van nòg een blog over voedsel heb ik mijzelf om te beginnen maar eens enkele voorwaarden gesteld:
- méér makkelijk te maken recepten, liefst zonder gebruikmaking van bakjes, pakjes en zakjes
- samenwerking met een geestverwante co-auteur, zodat ik niet alles alleen hoef te doen
- ongesponsorde hosting (dus zonder ongewenste reclame) tegen zo laag mogelijke kosten
Inmiddels is aan twee van de drie voorwaarden voldaan en met die recepten komt het ook wel goed.
Nu is het dan eindelijk zo ver. Na veel geploeter met de nieuwe blogsoftware, het fijnregelen van tientallen instellingen – waarmee ik u verder niet zal vermoeien – en langdurig gepieker over een heldere vormgeving kan ik u (trrrrromgeroffel…) introduceren:
…over bikken, bunkeren, hachelen, kanen, makken, nasjen en snaaien… kortom: over eten!
Hopelijk zult u ‘Bikkesement‘ met evenveel geestdrift bezoeken en becommentariëren als Bikken & Buizen.
Oh ja: en op nadrukkelijk aandringen van beoogd co-auteur Sanne wordt u voortaan getutoyeerd… óók – ja, zèlfs – door mij!
Bikken & Buizen 
Wow, de lezers tutoyeren, weet je zeker dat je daarmee kunt leven? 😉 Ik ga nu kijken naar de nieuwe site, erg benieuwd.
@Yvon: van een goede opvoeding houd je een leven lang last… 😉
Tutoyeren: ik ben nog niet zo ver… maar ja, ik heb dan ook geen co-auteur.
Even een ouwe grap uit de vorige eeuw (of misschien wel die daarvóór):
Een jongen en een meisje, die al geruime tijd ‘met elkaar lopen’, wandelen in het park.
Zegt die jongen tegen dat meiske: “We kennen elkaar nu al zo lang, zullen we elkaar maar eens gaan tutoyeren?”
Waarop dat meisje zegt: “Dat is best, maar liever niet in het natte gras…”
Nou ja, zeg… pfff… 😉
“op uitdrukkelijk aandringen van beoogd co-auteur” om lezers aan te spreken met je/jij… da’s helemaal niet waar!
Ik heb je alleen maar gezegd dat ik het zelf aardiger vind om je/jou te gebruiken, en om zelf ook aangesproken te worden met “je/jij”. Maar ook dat eenieder dat moet doen zoals hij/zij goeddunkt. Leve de variatie! En met alle respect daarvoor.
(Maar stekem vind ik het natuurlijk wel leuk en een goed idee, dat je nu ook gaat tutoyeren ;-). Laten we maar zien of het iemand stoort..)
Groet,
Sanne
@Sanne: je daagt me bijna uit om het briefgeheim te schenden… 😉
Helaas vliegen mij nog de Internal Server Errors om de oren. Dan reageer ik dus maar hier. Verder leuk, RJ en Sanne. Enne, bij mayo doet gembersiroop ipv basterdsuiker ook wonderen.
@MrOoijer: ik weet ook niet precies wat er mis is (overbelasting van de server vanwege overweldigende belangstelling?) maar ik had met dezelfde problemen te kampen.
Herhaaldelijk op de ‘refresh’ knop klikken bleek uiteindelijk het gewenste effect te sorteren.
Inmiddels is er een klacht naar de provider onderweg…
RJ, zo’n opvoeding heb ik zeker gehad, tutoyeer niet snel maar virtueel is het een ander verhaal. In het echte leven is het handig om U te blijven zeggen wanneer je afstand wilt houden. Zo werkt het bij mij althans. Zouden sommige ooms & tantes dit lezen, dan weten ze meteen hoe het er voorstaat 😉
He? Ik dacht toch echt dat ik gisteren hier een reactie had gegeven .. . Ik word toch niet gecensureerd?!?!
@RJ: Doe dat maar – dat briefgeheim schenden op althans DIT punt ;-)- zodat iedereen kan zien dat jouw ommezwaai naar tutoyeren volkomen je eigen keuze is, en niets te maken heeft met dwang of aandringen mijnerzijds voor wat betreft JOUW stukjes…
😉
@Mr.Ooijer: ik gebruik niet vaak suiker in mijn zelfgemaakte mayo, maar voor als ik het doe lijkt die gembersiroop me een heerlijke en prima tip! Dank en ga ik proberen.
Groet,
Sanne
@Tanja: niets van jouw hand onder ogen gekregen, dus nee: je wordt niet gecensureerd. Het merkwaardige is dat ik de reactie van Mr. Ooijer 2x ontving, één keer gisteravond en vandaag (met een vertraging van 24 uur) nogmaals. Misschien dat er bij weblog.nl een kinkje in de kabel zat…?
@Sanne: ja, ja… rustig maar: je hebt gelijk. Het was inderdaad mijn eigen keuze, omdat ik het wat merkwaardig vond staan als jij onze lezers ging tutoyeren en ik me zou blijven vastklampen aan het vormelijke “U”.
En nu weer aan het werk! 😀